Beðið eftir Freyju

Það eru að verða tímamót í fjölskyldunni.   Freyja litla hvolpastelpan næst lengst til hægri mun fara  til Kristínar dóttur  minnar á föstudag eftir  tæpa viku.  Spenningurinn er ótrúlegur  og ég verð að  játa að ég er ekki ósnortin.  Freyja mun eiga  lögheimili á Álfhóli, en Kristín mun eiga hana og annast.

Í kreppunni leitar fólk í það gamla, þekkta og þar með trygga

Í sumar máluðum við = Tommi heimilið okkar.  Í leiðinni langaði okkur  að láta smíða fyrir okkur draumahillurnar og jafnvel að kaupa okkur fallegt listaverk í stofuna, nokkuð sem við höfum aldrei gert.  Það dróst að við fengjum  tillögur  að hillum frá  arkitektinum sem  ætlaði að hjálpa okkur, fundum ekki rétta listaverkið  og veggirnir í stofunni voru hillu - og myndalausir í tvo mánuði.   Í  gær tókum við okkur til án umhugsunar eða fyrirvara og skelltum upp gömlu góðu hillunum sem við höfum átt í tuttugu og átta ár. Skyndilega vorum  við líka búin að  setja upp myndirnar  sem við höfðum á veggjunum okkar í Noregi þegar  við höfðum lítil auraráð. Allt í einu fannst okkur  heimilið eiga að vera nákvæmlega þannig.  Myndirnar af Bigga og Begga bræðrum okkar  Tomma eru úr  stofunni áður en við fórum yfir í námsáralúkkið sem er  okkur  svo kært.

Mataræði fjölskyldunnar gjörbreyttist líka án þess að við áttuðum okkur  á því.  Við sem síðasta áratug höfum lagt upp úr því að elda úr fersku og góðu hráefni vorum allt í einu farin að borða eins og á  kreppuárunum uppúr 1982.  Við erum búin að borða heimasoðna lifrapylsu tvisvar, bjúgu einu sinni, blandað saltkjöt einu sinni og ofan í skúffu á  ég tvær dósir  af ORA fiskibollum.  Höfum af stakri skynsemi og ráðdeild keypt inn mat til allrar vikunnar  í Bónus og lítum ekki í áttina að  Nóatúni.  Hummmmmmmmmmm merkilegt! 

Grautarfundir á Stígó í hádeginu þessa viku og þær næstu

                                                                 Best að blanda saman einkalífi og vinnu í dag.  Á Stígamótum ætlum við að leggja til hliðar hefðbundin viðtöl frá kl. 12-14 virka daga og bjóða upp á grjónagraut og spjall.  Við viljum hlúa að samstöðunni og samverunni og leitast við að finna leiðir í stöðunni.  Byggjum bætt samfélag á rústum hins gamla.

 Verið öll velkomin á Stígamót.

Guðrún

Góðu gildin.......

Það er alveg makalaust hvað ég er búin að fá marga pepppósta í dag. Verra þó hvað ég hef þegar heyrt mikið um alvarleg áhrif kreppunnar á öryggi og afkomu fólks.  Held að þjóðin sé að komast út úr sjokkfasa kreppunnar og komast yfir í viðbragðafasann.  Hræðsla, reiði, öryggisleysi, baráttuvilji, histerísk kátína o.s.frv. 

Sóley systir og Pétur sonur hennar og slatti af norskum vinum hennar eru um það bil að lenda og við systkinin hlökkum til að fagna fimmtugsafmælinu hennar með henni á Íslandinu góða. Sé fyrir mér histeríska kreppukæti........

Fátt er svo með öllu illt að ekki boðið nokkuð gott

Dagurinn í dag mun verða greiptur  í minni okkar allra það sem eftir  er. Eitthvað óljóst og óþekkt liggur í loftinu og spennan er næstum áþreifanleg.  Ég geri mér enn enga grein  fyrir hverjar afleiðingarnar verða og enn síður hver okkar munu fara verst út úr ástandinu.  Veit bara að  dagurinn markar breyttan veruleika fyrir þjóðina.  En í dag fann ég líka sterka samkennd minna nánustu, samstarfskvenna minna og meira að segja þverpólitíska samkennd stjórnmálafólks - sjaldgæft en notalegt.  

Heyrði í þeim sem standa mér  næst og í fyrsta  skipti í mörg ár sauð ég lifrapylsu með rófum.  Fann svella í mér eldmóð að takast á við hið óþekkta.  Hér  duttu inn ýmsir ættingjar til þess að fara yfir stöðuna og við romsuðum upp úr okkur  ótal aðgerðum sem við gætum  ráðist í til þess að létta birðarnar.  Ein ætlar  að fara að brugga, önnur að sauma eigin  föt, einn ætlar  að fá sér hænur og e.t.v. belju, ein sat og prjónaði afmælisgjöf og rætt var um að setja  upp verksmiðjueldhús til  þess að framleiða hagkvæman mat.

Held að við höfum gott af að forgangsraða og draga úr neyslu í smátíma, er bara hrædd um að veruleikinn geti orðið sársaukafullur og  slítandi fyrir marga og að ástandið geti varað lengur  en við höfum áhuga á.  Takist okkur að halda heilsu og samstöðu efast ég ekki um að við munum komast í gegnum kreppuna upprétt og sterk

Svei mér þá ef ég fer ekki að prófa mig áfram á blogginu aftur...

Það voru nokkrar ástæður fyrir  því að ég hætti að blogga á  sínum  tíma.  Áttaði mig á  því að það  sem var hvað persónulegast og skipti mig mestu máli, átti ekki heima í þessum sýndarheimi.  Langaði alls ekki að deila því með hverjum sem væri. Og þá hefði verið falskt að skrifa um daginn og veginn eins og ekkert hefði í skorist. 

Síðan ég skrifaði seinast hefur  margt og mikið gerst í mínu lífi og annarra Álfhólsbúa. Nenni ekki að fara að  tíunda það.  Þess ber þó að geta að  við höfum það öll alveg ljómandi gott miðað við rosalegar sviptingar í fjármálaheiminum. 

Það nýjasta sem  sameinar okkur öll í mikilli eftirvæntingu er  þessi yndislega  hvolpastelpa  sem Krissan mín er að fara að eignast eftir tæpan mánuð.  Er vægast sagt spennt og hef ekki hugmynd um hvort ég muni verða svo lánsöm að fara  að elska hana og tengjast henni. Er  alltaf hrædd um að ég hafi ekki pláss fyrir  fleiri að láta mér þykja vænt um.  Við sjáum  til.

Bloggfrí

Ágætu Álfhólsvinir.

Netið  féll niður heima hjá mér fyrir  þremur  vikum og ég uppgötvaði að mér fannst það ljómandi gott.  Ætla að hvíla mig á  tölvu og neti heima hjá mér  um stund, andlaus og áhugalaus í bili, en kem e.t.v tvíefld til baka. 

Óska lesendum þessa fámiðils alls  góðs.

Guðrún

Ný vídd í tilveruna

Veit ekki hver materialismi minn endar.  Virðist vera að færa mig rosalega upp á skaftið, því nú er ég búin að fá óperur og dásamlega klassíska tónlist inn á fína símann minn, sem ég er enn að læra á.  Hjólaði á nýja fína hjólinu mínu í vinnuna í morgun með dúndrandi óperur í eyrunum, hvílíkur unaður.  Í vinnunni sagði nýi fíni tölvukarlinn okkar mér að ég gæti líka skoðað kvikmyndir í græjunni í flugi og svona.  Það verður næsta atriði.......  finnst þetta bara skemmtilegt, er að velta fyrir mér hvað ég eigi að kaupa mér næst?

Íþróttafólk

Hvílík vorstemmning.  Hjóluðum til Begga og Rósu í morgun í morgunkaffi og hittum þar Sóleyju, Tomma og Önnu sem höfðu hjólað vestan úr bæ.  Fórum svo öll hjólandi vestur í bæ, við Tommi, Rósa og Beggi, Anna og Tommsinn. Góður dagur.

Stóra ab-mjólkurmálið

Dagatalið segir að það sé komið sumar.  Dálítið fyndið en á Íslandi fögnum  við því og gleðjumst.  Í gærkvöldi að kvöldi sumardagsins ákváðum við að njóta þess að eiga loksins frídag saman og ég eldaði dýrindis indverskan kjúklingarétt.  Lagði fallega á  borð fyrir  fimm og Margrét systir, Snorri og Krissan mín skyldu njóta matarins með  okkur  Tomma.  Margrét kom með eðalrauðvín og ég bjó til salat og steikti pomadam brauð.  Allt var klárt - bara lokatötsið eftir.  Ég slökkti undir  matnum, opnaði ab-mjólk og hellti hálfum lítra yfir  matinn, bætti við hnetum, hrærði varlega og klippti kóreander yfir. 

Fannst lyktin ansi skrýtin...... í stað þess að njóta  kryddlyktarinnar fann ég bara angandi jarðaberjalykt.  Fannst þetta óskiljanlegt og smakkaði; maturinn  sem í fóru tveir heilir  hvítlaukar, sex chili, hálfur staukur  af karrýi, heilt búnt af kóreander og ýmsu öðru góðgæti var eins og jarðaberjasúpa.  Þetta stóðst  ekki og ég kíkti á  umbúðirnar  á ab- mjólkinni.  Það var hefðbundin ab-mjólkurferna það fór  ekki á milli mála.  Rak puttann í mjólkina og sleikti.  Í ab-mjólkurfernunni var jarðaberjajógúrt. 

Þá kemur  að neytendamáli.  Hver er ábyrgð Mjólkurbús Flóamanna?  Skulda þau mér 1 lítra af ab-mjólk eða eldaða  máltíð fyrir fimm?  Mér finnst svarið augljóst..................

Síðar sama dag:  Mjólkurbú Flóamanna kann neytendamál og bætti skaðann að sjálfsögðu..........nú skulda ég Snolla mínum annað matarboð.