Er að vinna með samviskuna

Það er til í mér næstum því þrælslund gagnvart því að taka  að mér  verkefni og leysa  þau eins og ég held að ætlast sé til að ég vinni.  Ég hef tekið að mér  verkefni sem mig langar  ekki að vinna af því ég hef ekki haft hugmyndaflug til þess að  segja  "nei takk, þetta  vil ég ekki gera".  Óþolandi og engum um að kenna nema sjálfri mér.  Ógagnrýnin samviskusemi er engum til góðs, ég vildi að ég gæti losað mig við hana!

Nú er ég að vinna verk sem ég held að ætlast sé til að ég vinni á  annan hátt en ég tel sjálf árangursríkast.  Ég er að engjast yfir því annars vegar að hlýða og uppfylla ónefndar væntingar eða gera það sem mér sjálfri finnst rétt og mikilvægt.  Um leið og ég skrifa þetta finn ég að  ég ætla að kasta  hlýðninni og samviskuseminni út í hafsauga. Henda  því hundleiðinlega efni sem ég er búin að vinna með í tvo daga og byrja  upp á  nýtt.  Þar verð ég trú sjálfri mér og eigin gildum, reynslu og  þekkingu.  Þá get ég hnakkakert kynnt efnið með góðri samvisku og verið sátt við sjálfa mig. Ég held að það sé mikilvægara  að  ég sé sjálf sátt við mig en að mögulega  einhverjir aðrir séu  það, ef ég þarf endilega að velja.