Álfhóll

4.2.2007 | 22:34

Vinátta í heila kynslóð

Um helgina var gönguhópurinn Lipurtá í Skógarkoti í Þvrárhlíð. Hópurinn samanstendur af gömlum skólasystkinum mínum úr líffræðinni. Við kynntumst árið 1975 þegar við byrjuðum nám í líffræði, þó sum hafi þekkst enn lengur eða síðan í Menntaskólanum á Akureyri. Það er svo einkennilegt með samferðafólk manns og samnemendur að það hefur mismikil áhrif á mann. Ég hef verið í skólabekkjum sem ég hef næstum því gleymt og man t.d. aðeins örfá nöfn samnemanda minna úr félagsráðgjöf í Noregi. Sumir hópar rista dýpra og má t.d. nefna 12 ára bekkinn minn sem var ótrúlega sterkur hópur sem hefur nokkrum sinnum komið saman í gegnum árin. Í líffræðinni var eins og við værum lostin einhvers konar töfrum og námsárin voru eitt samfellt ævintýri. Gamall prófessor hefur sagt mér að árgangurinn minn hafi verið einstakur og ég held að hann hafi rétt fyrir sér. Við fórum í nokkrar ógleymanlegar námsferðir um landið. Í hópnum ríkti neistandi náttúrufræðiáhugi og úr varð magnaður vinahópur. Áhuginn var ekki bara fyrir náminu, úr árgangnum urðu líka til mörg pör sem sum hver hafa haldið saman fram á þennan dag. Í vinahópnum sem hittist um helgina eru allir líffræðingar nema Tommi og Svana, en þau voru búin að krækja í okkur Júlla Bigga áður en námið hófst og hafa tekið sér gott pláss í hópnum. Eftir að við vorum öll búin að eignast börn og koma þeim upp og farin að eiga tíma fyrir okkur sjálf, fór hópurinn að þéttast aftur og við fórum að taka meiri tíma til samveru og ferðalaga. Um helgina lögðum við línurnar fyrir sumarferðina. Við ætlum að skoða Suðurfirðina á Vestfjörðunum, Látrabjarg, Rauðasand, Örlygshöfn o.fl.

Ég finn það þegar ég kem heim úr svona ferð, hversu nærandi það er að eiga svona góða vini og áhugamál sem eru algjörlegaóskyld vinnunni minni sem ég annars er svo upptekin af.